ROZWÓJ CZASOPISM NAUKOWYCH CZASOPISMO “TEKST I DYSKURS”
ROZWÓJ CZASOPISM NAUKOWYCH CZASOPISMO “ITINERARIOS”
ROZWÓJ CZASOPISM NAUKOWYCH CZASOPISMO “AMERYKA ŁACIŃSKA”
DOSKONAŁA NAUKA
PERŁY NAUKI
Periodyk „tekst i dyskurs – text und diskurs” jest sprofilowanym czasopismem z zakresu lingwistycznej analizy tekstu i dyskursu cieszącym się renomą głównie w Polsce i krajach niemieckojęzycznych. Naszym celem jest otwarcie się na środowisko międzynarodowe oraz profesjonalizacja procesu wydawania czasopisma. Oba główne cele realizowane będą przez następujące działanie: – zakup programu do zarządzania pracami wydawniczymi i edytorskimi usprawni proces wydawania czasopisma i uczyni go bardziej transparentnym (ważne kryterium dla niektórych baz indeksacyjnych); – program umożliwi profesjonalną komunikację z recenzentami (w tym również zagranicznymi naukowcami), z autorami oraz czytelnikami, a także przygotowywanie spersonifikowanych newsletterów oraz poszerzanie kręgu odbiorców (obecnie ok. 1200 osób); – obecność w bazach indeksujących, jak SCOPUS, DOAJ, EBSCO, MIAR, Web of Science – Arts & Humanities Citation Index, Norwegian Register for Scientific Journals, Series and Publishers ora ANVUR, a także w bibliotekach w Europie (szczególnie w krajach Europy Środkowej) i na świecie; Efekty: – integracja środowiska naukowego zajmującego się badaniami z zakresu tekstologii, dyskursologii oraz mediolingwistyki przyczyni się do stabilizowania marki i wizerunku czasopisma jako atrakcyjnego, profesjonalnego i międzynarodowego forum wymiany naukowej; – obecność w wyżej wymienionych bazach wpłynie w istotnym stopniu na rozpoznawalność czasopisma jako forum wymiany myśli z zakresu analizy tekstu i dyskursu oraz wzrost cytowalności, – tłumaczenie najważniejszych (cieszących się największą cytowalnością) artykułów polskich naukowców na język angielski i opublikowanie ich w periodyku przyczyni się do umiędzynarodowienia polskich badań i ustabilizowania polskiego i polonistycznego dorobku w świecie.
“Itinerarios”, działające od 1995 r. (a w nowej edycji od 2007 r.), dzięki dotychczasowym wysiłkom redakcji istnieje na arenie międzynarodowej i jest indeksowane w bazie Scopus. W tej ostatniej wartość centylowa czasopisma wynosi 71, co czyni je najlepszym czasopismem hispanistycznym w Polsce i piątym na świecie. Niniejszy wniosek wynika z konieczności zapewnienia wieloletniego programu finansowania pozwalającego nie tylko utrzymać “Itinerarios” na dotychczasowym poziomie, ale również umożliwić jego dalszy rozwój, zwiększyć jego rozpoznawalność wśród autorów oraz czytelników w Polsce i na świecie, podnieść cytowalność publikowanych na jego łamach artykułów oraz włączyć go do kolejnych międzynarodowych baz czasopism naukowych (np. Web of Science). Aby osiągnąć te cele, konieczne jest wzmocnienie praktyk wydawniczych i edytorskich. “Itinerarios”, ze względu na swoją tematykę, publikuje artykuły w j. hiszpańskim i portugalskim (ze streszczeniami w j. angielskim), dzięki czemu jest często cytowane przez zagranicznych autorów. Aby utrzymać wysoką jakość językową i edytorską, konieczne jest finansowanie w tym zakresie: korektorzy, tłumacze, składacze (specjaliści ww. języków), oraz oprogramowanie (licencje na użytkowanie profesjonalnych programów edytorskich, np. Adobe Acrobat Pro, Adobe InCopy, Adobe InDesign). Umiędzynarodowienie czasopisma to także różnorodność geograficzna zespołu redaktorów i rady naukowej czasopisma. Chcąc spełnić wymóg międzynarodowego składu redakcji, niezbędne jest zapewnienie finansowania jej członkom (honoraria, szkolenia). Mimo że “Itinerarios” publikuje artykuły w otwartym dostępie i nieodpłatnie przekazuje je do repozytorium cyfrowego Biblioteki Narodowej, drukowane egzemplarze wysyłane są bibliotekom i innym podmiotom, które gromadzą i wykorzystują publikowane wyniki badań, co przekłada się na widoczność i cytowalność. Stąd konieczność uwzględnienia w budżecie czasopisma kosztów wysyłki egzemplarzy drukowanych oraz kampanii promocyjnych.
Czasopismo “Ameryka Łacińska” stosuje w procesie redakcyjno-wydawniczym: – Open Journal System – identyfikatory DOI. W ostatnim latach, celem umiędzynarodowienia: – powiększono grono recenzentów zagranicznych, – poszerzono grono członków Rady Naukowej o przedstawicieli zagranicznych uczelni, – uwzględniono publikację artykułów anglojęzycznych, – wymaga się od autorów posiadania identyfikatorów ORCID. Obecnie czasopismo ukazuje się w wersji elektronicznej. Adiustacja językowa artykułów oraz obsługa edytorsko-wydawnicze czasopisma generuje znaczną część wydatków czasopisma. CELE: Zwiększenie obiegu i cytowalności oraz podwyższenie jakości wydawniczej i naukowej poprzez: 1. Integrację czasopisma z systemem edytorsko-publikacyjnym bazy Index Copernicus 2. Nieodpłatne przekazanie czasopisma do repozytorium cyfrowego Biblioteki Narodowej nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wydania numeru czasopisma i udzielenie BN nieodpłatnej licencji niewyłącznej w celu publicznego udostępniania opublikowanych artykułów aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, bez żadnych ograniczeń. W ramach Cyfrowej Biblioteki Narodowej Polona i Cyfrowej Wypożyczalni Publikacji Naukowych Academica. 3. Poprawę redakcji językowej tekstów publikowanych w j.angielskim 4. Przywrócenie druku papierowej wersji. Te elementy wymagać będą nakładów pracy po stronie redakcji, w tym sekretariatu czasopisma a także inwestycji w oprogramowanie. Generuje to dodatkowe koszty, gdyż z tymi działaniami wiąże się opłacenie osoby na stanowisku sekretarza redakcji a także zlecenie usług zewnętrznych dotyczących adiustacji językowej i weryfikacji antyplagiatowej. Doprowadzi to bezpośrednio do spełnienia przez czasopismo naukowe kryteriów wydawniczo-edytorskich, naukowych i językowych pozwalających na ubieganie się o włączenie “Ameryki Łacińskiej” do jednej z renomowanych baz: Web of Science, Scopus.
Cele projektu obejmują:
1. prezentację prowadzonych badań humanistycznych na Wydziale Neofilologii zwłaszcza poprzez sesje organizowane przez zespoły badawcze afiliowane przy Wydziale;
2. prezentację potencjału kadry naukowej oraz potencjału infrastruktury budynku przy Dobrej 55;
3. stworzenie warunków prezentacji badań i nawiązania sieci współpracy przez młodych badaczy w czasie specjalnie dedykowanej tym celom sesji;
4. promowanie i rozpowszechnianie badań humanistycznych poprzez streamingi, nagrania i publikacje;
5. rozszerzanie i ugruntowanie współpracy między badaczami z różnych jednostek naukowych w kraju i zagranicą;
6. rozszerzanie i ugruntowanie współpracy między Wydziałem a otoczeniem społeczno-gospodarczym poprzez otwarte sesje i udział przedstawicieli instytucji społecznych i kulturalnych.
Konkretne rezultaty projektu
1. Wystąpienia plenarne oraz wszystkie sesje będą udostępnione online na żywo i pozostaną dostępne na stronie internetowej kongresu oraz w mediach społecznościowych Wydziału przez czas trwania wydarzenia.
2. Wystąpienia plenarne oraz wszystkie sesje będą nagrane i udostępnione wraz po zakończeniu kongresu na kanale YouTube Wydziału.
3. Wyniki prowadzonych w czasie kongresu wspólnych prac warsztatowych młodych naukowców zostaną upowszechnione na ich uczelniach macierzystych za pomocą kanałów komunikacji wewnętrznej i mediów społecznościowych.
4. Prezentowane podczas kongresu wyniki prac badawczych zostaną opublikowane w trzytomowej publikacji pokonferencyjnej (drukowanej i open access) poświęconej kluczowym obszarom kongresu, tj. humanistyce, społeczeństwu i tożsamości.
5. Po zakończeniu kongresu zostaną przygotowane i udostępnione uczestnikom materiały podsumowujące wydarzenie, jego najważniejsze punkty, kluczowe wnioski badaczy oraz wyniki wspólnych prac warsztatowych młodych naukowców.
Uzasadnienie realizacji projektu
Przedstawienie i upowszechnienie innowacyjnych badań prowadzonych na UW. Szeroki zakres Kongresu pozwoli na ugruntowanie i rozszerzenie prowadzonej współpracy z ośrodkami naukowymi oraz otoczeniem społeczno-gospodarczym. Kongres zaprezentuje współpracę między humanistyką, badaniami nad społeczeństwem i tożsamością.
Zasadność kosztów
Uzasadnienie kosztów zostało przedstwione w dziale “Kosztorys”.
Możliwości organizacyjne
Nowoczesny i przestrzenny budynek przy Dobrej 55 jest idealnym miejscem do prezentacji prowadzonych badań i infrastruktury.
Kompetencje
Wydział Neofilologii UW otrzymał w ostatniej parametryzacji kategorię A. W ostatnich miesiącach przy Wydziale afiliowano kilkanaście nowych zespołów badawczych, które w swych szeregach mają badaczki i badaczy z UW oraz uczelni partnerskich. Zespół ogranizacyjny ma zarówno kompetencje jak i doświadczenie w ogranizacji wydarzeń naukowych. Na Wydziale jest także powołany pełnomocnik ds komunikacji i współpracy oraz profesjonalny zespół IT.
Nowoczesność formy
Kongres będzie odbywał się w formie hybrydowej ze streamingiem i nagraniami. Do wymiany wiedzy między młodymi naukowcami wykorzystana zostanie specjalistyczna platforma Hopin.
Znaczenie projektu
Dostęp do wykładów i sesji poprzez social media. Możliwość prezentacji badań i nawiązania współpracy dla młodych naukowców.
Zasięg i oddziaływanie
Zasięg szacowany jest w skali ogólnoświatowej i obejmuje uczestników biorących czynny udział w wydarzeniu – w formie stacjonarnej i online – oraz uczestników biernych. W kongresie weźmie czynny udział ok. 100 naukowców oraz ok. 70 młodych badaczy z co najmniej kilkunastu uniwersytetów na świecie. Forma hybrydowa zapewnia możliwość uczestnictwa na żywo każdorazowo do 1000 uczestników. Udostępnienie zapisów wideo poszczególnych wystąpień zapewnia ich dostępność odbiorcom na całym świecie. Publikacja i materiały zostaną udostępnione uczestnikom oraz rozesłane do jednostek badawczych.
Cele projektu obejmują:
Celem badania jest analiza twórczości i życia Henry’ego Millera w perspektywie badawczej metamodernizmu. Prowadzona będzie ona w oparciu zarówno o towarzyszącą jego twórczości krytykę literacką, korespondencje oraz teksty biograficzne, jak i klasyczną, a także najnowszą literaturę przedmiotu, odnoszącą się i bezpośrednio do przedmiotu badań, i pośrednio poprzez teksty literaturoznawcze, historyczno-literackie, literackie oraz filozoficzne. Badanie będzie koncentrować się na holistycznym ujęciu spuścizny Henry’ego Millera, uwzględniając w analizie nie tylko jego kluczowe i przełomowe dzieła, których powstawanie określa zasadniczą periodyzację życia Millera (Francja, 1934-39: Zwrotnik Raka, Czarna Wiosna, Zwrotnik Koziorożca; Grecja, 1939: Kolos z Maroussi; Stany Zjednoczone, 1939-1980: trylogia Różoukrzyżowanie oraz wspomnienia i teksty okołoliterackie), ale także i twórczość eseistyczną oraz epistolarną, a także wydarzenia związane z życiem osobistym.