-
-
-
Stanowisko: adiunkt
-
Specjalność: gramatyka opisowa języka fińskiego, językoznawstwo fińskie
-
Adres: ul. Dobra 55, 00-312 Warszawa
- Przebieg kariery naukowej
-
- 2004: tytuł magistra na podstawie pracy „Kategoria przypadka w języku fińskim”, napisanej pod kierunkiem dr Elżbiety Artowic, Katedra Hungarystyki, Wydział Neofilologii, Uniwersytet Warszawski.
- 2009: stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa na podstawie pracy doktorskiej „Finitywna forma passivum w języku fińskim oraz jej odpowiedniki w języku polskim”, promotor: prof. UW dr hab. Elżbieta Artowicz, Wydział Neofilologii, Uniwersytet Warszawski.
- Zainteresowania i prowadzone prace badawcze
-
morfologia i składnia języka fińskiego, badania diachroniczne, gramatyka konstrukcji
- Najważniejsze publikacje naukowe
-
Artykuły / rozdziały w monografiach zbiorowych
- „Koncepcja przypadków Adolfa Noreena oraz jej wpływ na opis przypadków fińskich”. Prace Językoznawcze. UWM. Olsztyn 2005, s. 13-21.
- „Ekspansja formy tzw. jednoosobowego passivum w funkcji 1. osoby liczby mnogiej w języku fińskim”. Acta Philologica. Wydział Neofilologii UW. Nr 34. Warszawa 2008, s. 124-131.
- „Pochodzenie finitywnej formy passivum w języku fińskim”. Acta Philologica. Wydział Neofilologii UW. Nr 38. Warszawa 2010, s. 172-180.
- „Inwentarz fonemów spółgłoskowych w języku fińskim – rys diachroniczno-synchroniczny”. Czas, pamięć, tradycja – materiały konferencji. Uniwersytet Warszawski, Katedra Hungarystyki. Warszawa 2010, s. 262-270.
- „Rozwój systemu przypadkowego w języku fińskim”. Acta Philologica. Wydział Neofilologii UW. Nr 42. Warszawa 2012, s. 41-45.
- Artowicz, Elżbieta - Buncler, Anna. „Strukturalistyczna interpretacja kategorii przypadka w ujęciu Louisa Hjemsleva”. Acta Philologica. Wydział Neofilologii UW. Nr 44. Warszawa 2013, s. 5-14.
- „O inwentarzu przypadków w pierwszych gramatykach języka fińskiego” – Badania diachroniczne w Polsce, Studia Indogermanica Lodziensa, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2014, s. 83-98.
- „Fińskie pojęcie sisu i jego definicje językowe”. Zbliżenia. Językoznawstwo – Literaturoznawstwo – Translatologia. Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie. Konin 2014, s. 11-23.
- „Opis systemu zaimków języka fińskiego w gramatykach w 2. połowie XX i na początku XXI wieku”. Badania diachroniczne w Polsce III. Warszawa 2016, s. 167-182.
- „Eemil Nestor Setälä – od deskryptywnej składni po hegemonię młodogramatyzmu”. Język, kultura i społeczeństwo Finlandii. – Nowe wyzwania, nowe horyzonty: Czterdzieści lat skandynawistyki gdańskiej, tom III. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego. Gdańsk 2016, s. s. 59-71.
- „Reaalioiden kääntämisestä suomesta puolaksi – erisnimet Riikka Pulkkisen Totta-romaanissa”. Suomalaisen kirjallisuuden ABC – tutkimus , kääntäminen ja opetus ulkomaisissa yliopistoissa. Warszawa 2017, s. 123-144.
- „O pochodzeniu i definiowaniu wyrazu eläin ‘zwierzę’ w języku fińskim”. Scripta Manent. Badania diachroniczne w Polsce V. Wydawnictwo UMCS, Lublin 2018, s. 37-50.
Tłumaczenia literatury pięknej z języka fińskiego na polski:
- Jukka Laajarinne. Muminki i zagadka istnienia. Wydawnictwo Literackie (nieopublikowane).
- Riikka Pulkkinen. Prawda. Wydawnictwo Noir sur Blanc, 2012.
- K. Johansson. Laura. Wydawnictwo Literackie, 2014.
Projekty dydaktyczne:
- „Hän on – projekti, joka lähti opettajan huolettomuudesta”. Päättymätön projekti: Näkökulma suomen kielen opetukseen. Nykysuomen seura. Tampere 2011.
- ”Jekti-projekti”. Päättymätön projekti: Näkökulma suomen kielen opetukseen. Nykysuomen seura. Tampere 2011.
Inne:
- redakcja trójjęzycznej publikacji Język fiński na Uniwersytecie Warszawskim – wspomnienia. Suomen kieli Varsovan yliopistossa – muistelmia. Warszawa 2017, wydanej z okazji dziesięciolecia istnienia filologii fińskiej na Uniwersytecie Warszawskim